تاثیر روش ایفای نقش بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حساب نارسای دبستانی در سال تحصیلی 88-87 استان تهران

این پژوهش با هدف تاثیر ایفای نقش بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حساب نارسای دبستانی در سال تحصیلی 88-87 استان تهران صورت گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری: جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان حساب نارسای دبستانی استان تهران است. نمونه آماری،حجم آن و چگونگی گزینش آن: محقق ابتدا با مراجعه به مراکز 1 و 2 اختلال یادگیری در تهران 15 نفر گروه نمونه حساب نارسا را با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب کرد. روش گردآوری داده ها و ابزار آن: پرسشنامه سازگاری اجتماعی بر روی دانش آموزان حساب نارسا اجرا شد و به صورت پیش آزمون و پس آزمون بدون گروه کنترل و نیز نمرات کارنامه تحصیلی این دانش آموزان نیز برای پیشرفت تحصیلی مقایسه شد. روش آماری: تحلیل آماری با استفاده از T وابسته انجام شد. نتایج نشان دادکه با 99درصد اطمینان ایفای نقش بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حساب نارسای دبستانی تاثیر دارد.پیشنهاد می شود با توجه به تاثیر ایفای نقش بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حساب نارسای دبستانی، در مراکز اختلال یادگیری علاوه بر آموزش در زمینه اختلالات یادگیری دانش آموزان حساب نارسا، آموزش سازگاری اجتماعی نیز مد نظر گرفته شود.