مقایسه رفتارهای کمک طلبی تحصیلی در دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری ریاضی

هدف پژوهش مقایسه ی رفتار کمک طلبی در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی با دانش آموزان عادی است. در کل تعداد 60 دانش آموز(30 نفر دانش آموز عادی و 30 نفر دانش آموز دارای اختلال ریاضی) در یک طرح علی- مقایسه ای شرکت کردند. برای تشخیص اختلال ریاضی از دانش آموزان آزمون ریاضی کی مت گرفته شد. همچنین دانش آموزان عادی به روش نمونه گیری خوشه ایاز سه ناحیه ی آموزش و پرورش شهر کرج انتخاب شدند. هر دو گروه دانش آموزان از لحاظ بهره ی هوشی، تحصیلات والدین و سن همتاسازی شدند. یافته ها نشان داد میانگین رفتارهای کمک طلبی در دانش آموزان عادی در مقایسه با دانش آموزان دارای اختلال ریاضی تفاوت معناداری دارد. همچنین در رفتارهای اجتناب از کمک طلبی، دانش آموزان دارای اختلال ریاضی در مقایسه با دانش آموزان عادی میانگین بالاتری داشتند. افزون بر این یافته ها بین رفتارهای کمک طلبی در بین دانش آموزان پسر و دختر تفاوتی نشان نداد. چنان چه یافته های پژوهش نشان داد دانش آموزان دارای اختلال ریاضی از رفتارهای کمک طلبی برای حل مسائل کمتر سود می برند.کمک طلبی یک راهبرد اساسی خودنظم بخشی برای حل مسئله است. تلویحات نظری وکاربردی یافته هامورد بحث قرارگرفت.