بررسی عملکرد شهر جدید بینالود در جذب جمعیت

در ایران از نیمه اول دهه 60 در جهت کاستن از بار مشکلات جمعیتی کلان شهرهای کشور و در راستای تمرکز زدایی جمعیتی از کلانشهر ها قانون احداث شهرهای جدید در سال 1364 ابلاغ و شرکت عمران شهرهای جدید در سال 1368 تاسیس شد و به دنبال آن شرکت های تابع آن به عنوان مجری احداث شهرهای جدید تاسیس شدند. در راستای این تمرکززدایی دو شهر جدید گلبهار و بینالود نیز در استان خراسان رضوی تاسیس شدند. شهر جدید بینالود در 55 کیلومتری مشهد در زمینی به مساحت 3300 هکتار و به عنوان دومین شهر جدید استان خراسان رضوی در سال 1379 با پیش بینی جمعیت 113 هزار نفر بنا گردید. هدف از این پژوهش بررسی میزان موفقیت این شهر در جذب جمعیت بوده و روش مطالعه به صورت کتابخانه ای و می دانی می باشد. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که با گذشت 18 سال از تاسیس این شهر، جمعیت فعلی آن برابر با 3651 نفر می باشدکه 36. 6% از جمعیت پیش بینی شده تا سال 88 را به خود جذب نموده است که نشان دهنده عدم موفقیت شهر در جذب جمعیت می باشد. عمده ترین عوامل عدم جذب جمعیت این شهر را می توان در تغییرنکردن الگوی توسعه شهر مشهد، پدیده حاشیه نشینی در مشهدمشکلات اداری-اجرایی، نبود اشتغال، کمبود تاسیسات زیر بنایی و اولیه جهت اسکان جمعیت جستجو نمود.