ارتباط سطوح بیلی روبین و منیزیم تام سرم نوزادان مبتلا به زردی قبل و بعد از فوتوتراپی

رسوب بیلی روبین (Billirubin) در غشای سلول های عصبی سبب آسیب های دایمی عصبی می شود. مهم ترین گیرنده آن در غشا، ان-متیل-دی-آسپارات ((NMDA= N-methyl-D-Aspartate است. از طرفی یون منیزیوم مهم ترین تنظیم کننده غشای سلول های عصبی و آنتاگونیست (Antagonist) گیرنده (NMDA) است. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیلی روبین ومنیزیوم تام سرم قبل و بعد از فوتوتراپی (Phototherapy) و ارزیابی شیوه های تشخیصی درمانی جدید است.
مطالعه حاضر نیمه تجربی (experimental-semi) و آینده نگر می باشد. جمعیت مورد مطالعه، نوزادان مبتلا به زردی در بیمارستان امام علی زاهدان از فروردین تا اسفند1389 بودند. بیماران علامت بالینی دیگری به نفع سپسیس (Sepsis) یا همولیز نداشتند و مادرانشان سولفات منیزیوم دریافت نکرده بودند. اطلاعات در نرم افزار 16 SPSS vs. با آزمون های t زوجی و ANOVA آنالیز شده و 05/ 0 P ≤ معنی دار بود.
در این مطالعه 90 نوزاد مبتلا به زردی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه های شدت هیپربیلی روبینمی قبل از فوتوتراپی شامل خفیف (mg/dl 14-16)=8/28%، متوسط (mg/dl 16-18) =3/33% و شدید (mg/dl 18 ≥) =7/37% بودند. میانگین بیلی روبین تام سرمی قبل از فوتوتراپی 38/18 و بعد از فوتوتراپی 99/12با کاهش معنی دار ارزیابی شد (0001/0 p<).میزان منیزیوم تام سرم، قبل (mg/dl 66/2) و بعد از فوتوتراپی (mg/dl 03/2) با اختلاف معنی داری کاهش یافت. (001/0 p<). قبل از فوتوتراپی بین منیزیوم تام سرم و هیپربیلی روبینمی شدید همبستگی وجود داشت (03/0 p=). اما این اختلاف بین سایر گروه ها از نظر میانگین سطح سرمی منیزیوم اختلاف دیده نشد (34/0 p=). بعد از فوتوتراپی تنها گروه هیپربیلی روبینمی شدید با گروه دارای سطح بیلی روبین زیر 14 از نظر میانگین سطح سرمی منیزیوم اختلاف معنی دار داشتند (016/0 p=).
سطح منیزیم تام سرم با افزایش بیلی روبین افزایش یافته و فوتوتراپی، بیلی روبین و منیزیوم تام سرمی را کاهش می دهد.