بررسی پیش بینی کننده های اضطراب دوره کودکی براساس طرحواره های ناسازگار کودک و سبک های فرزندپروری مادر

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی کننده های اضطراب دوره کودکی بر اساس طرحواره های کودکان و سبک های فرزندپروری مادر میان دانش آموزان 9 تا 13 ساله انجام شده است.
نمونه پژوهش شامل 152 کودک بود که به روش تصادفی خوشه ایاز مقاطع ابتدایی و راهنمایی شهر تهران انتخاب شدند. آزمون های مورد استفاده در پژوهش شامل آزمون غربالگری اختلالات هیجانی مرتبط با اضطراب دوره کودکی، پرسشنامه طرحواره کودک و پرسشنامه شیوه های فرزندپروی بامریند می باشند. داده ها توسط ضریب همبستگی بیرسون و روش آماری رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که طرحواره های کودکان به نسبت سبک های فرزندپروری مادر، نقش برجسته تری در پیش بینی اضطراب دوره کودکی ایفا می کنند. علاوه بر این یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب دوره کودکی توسط طرحواره های شکست، آسیب پذیری، تنهایی و سلطه پذیری کودکان پیش بینی می شود.
اضطراب کودکان تا حد زیادی می تواند تحت تاثیر طرحواره های آن ها باشد بنابراین آموزش باورهای منطقی برای کودکان اهمیت زیادی دارد.