تحلیلی بر پایه سبک شناسی فمنیستی

از عوامل مهم در نحوه شکل گیری ساختار داستانی ترتیب رخدادهای آن داستان است که درذیل عنوان عنصر زمان مورد بررسی قرار می گیرد.
در سال(1889)به دنبال تلقی جدید ی که برگسون از زمان ارائه کرد شگردهای روایی همچون جریان سیال ذهن و زمان پریشی در داستان نویسی مدرن مورد توجه قرار گرفت. برگسون به دوگونه زمان باور داشت: نخست زمان مکانیکی که ساعت آن را نشان می دهد.و دیگری زمان حقیقی که حرکت عقربه های ذهن آدمی است؛ذهنی که اساس شناخت انسان است. چراکه برپایه نظریات روانشناسانی چون یونگ و فروید انسان چیزی جز خاطرات خود نیست. بنابراین برای شناخت او باید بیش از هرچیز ذهن را مورد توجه قرار داد. به دنبال چنین نگرشی آثار بسیاری در ادبیات جهان و ایران نگاشته شد که بکارگیری زمان در آنهامبنای روایت قرار گرفت. رمان پیکر فرهاد اثر عباس معروفی نیز نمونه ای از این آثار است که زمان حقیقی و ذهنی را مبنای روایت خود قرار می دهد. ما در این مقاله به بررسی زمان روایی و ترتیب رویدادها در آن پرداخته و نشان می دهیم که چگونه نویسنده با به کارگیری جریان سیال، ساختار ذهن و آشفتگی انسان معاصر را نشان می دهد.