بررسی میزان مقاومت پایه های پسته به بیکربنات سدیم

با توجه به شرایط خاک مناطق پسته خیز ایران شناخت پایه و ارقامی که مقاومت زیادی به پ هاش بالای خاک داشته باشند از اهمیت ویژه‎ای برخوردار است. به منظور بررسی اثر بی کربنات سدیم بر پایه های پسته آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور بی کربنات سدیم در 3 سطح (صفر، 50 و 100 میلی مولار) و پایه های پسته در 4 سطح (آتلانتیکا، بادامی ریز زرند، سرخس و قزوینی) در سیستم کشت هیدروپونیک صورت گرفت. بی کربنات باعث کاهش رشد رویشی پایه ها شد. بطوریکه بیشترین درصد کاهش وزن تر کل گیاه در پایه آتلانتیکا (39 /70 درصد) و سرخس (92/51 درصد) و در غلظت 100 میلی‎مولار مشاهده شد و کمترین درصد کاهش در پایه قزوینی (54/31 درصد) مشاهده شد. تیمارهای بی‎کربنات سدیم با غلظت 50 و 100 میلی‎مولار نسبت به شاهد (0 میلی‎مولار) باعث کاهش محتوای آب نسبی برگ، افزایش پرولین و کاهش غلظت مس و منگنز در اندام هوایی و ریشه گیاه شد. همچنین بیشترین کاهش در غلظت عناصر منگنز و مس در پایه آتلانتیکا و کمترین کاهش در پایه قزوینی مشاهده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که به ترتیب پایه های قزوینی پایه مقاوم، پایه سرخس و بادامی پایه های نسبتا مقاوم و آتلانتیکا پایه حساس به بی-کربنات سدیم هستند.