تعیین نتایج جراحی و میزان رضایتمندی بیماران ارتوپدی حداقل دو سال بعد از Intramedullary Nailing ساق پا و باقی ماندن ایمپلنت

دستورالعمل برای خارج سازی ایمپلنت های ارتوپدی واضح نیست و لزوم خارج سازی روتین تمام ایمپلنت های ارتوپدی بعد از بهبود شکستگی ها هنوز مورد اختلاف نظر است. مطالعات معدودی به بررسی نتایج طولانی مدت بیماران بعد از جراحی ارتوپدی و قرار دادن ایمپلنت ها پرداخته اند و این کمبود اطلاعات سبب شده که جراحان ارتوپد به طور سلیقه ای جهت خارج سازی ایمپلنت ها عمل کنند. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی و عوارض درازمدت پس از جایگذاری ایمپلنت Intaramedullary Nailing (IMN) در بیمارانی که حداقل دو سال قبل به دنبال شکستگی استخوان ساق پا تحت عمل جراحی IMN قرار گرفته اند، انجام شد.

در یک بررسی پیگیری، بیمارانی با شکستگی استخوان ساق که در سال 1387 و قبل از آن ایمپلنت ارتوپدی در بدنشان قرار گرفته بود مورد بررسی بالینی قرار گرفتند. بیماران از نظر عوارض ناشی از جراحی مانند درد و یا محدودیت حرکت مفاصل معاینه شدند و کیفیت زندگی بیماران نیز توسط پرسشنامه SF-36 بررسی شد.

امتیاز کلی پرسشنامه SF-36 در بیماران، اختلاف آماری معنی داری با امتیاز محاسبه شده برای نرمال جامعه نداشت. 21 بیمار (2/31%) دچار محدودیت حرکتی در مفصل مچ پا بودند و 11 بیمار (9/14%) ضعف در اندام جراحی شده داشتند. از نظر بالینی در 9/68% بیماران دامنه حرکت در مفصل مچ پا کامل بود. 3/70% از بیماران هیچ تندرنسی در معاینه اندام نداشتند.

با توجه به اینکه تقریبا تمام بیماران از نظر بالینی نرمال بودند و کیفیت زندگی مشابهی با نرمال جامعه داشتند، خارج سازی روتین ایمپلنت در تمام بیماران توصیه نمی شود.