ارزیابی فناوری سلامت در مورد انسولین آنالوگ: مرور مطالعات نوع دوم

انسولین های آنالوگ شبیه انسولین های انسانی است ولی فقط درساختار مولکولی که منجر به اختلاف در ویژگی های فارماکینتیک و فارمادینامیک می گردد تفاوت دارند.

مهم ترین پایگاه های اطلاعاتی از ابتدای سال 2009 تا ژوئن 2010 مورد جستجو قرار گرفتند. این منابع با توجه به نوع مطالعات مورد استفاده، عبارت بودند از: Cochrane Library (DARE، NHS EEDs، CENTRAL and Cochrane Systematic Reviews)، CRD York‍ در این جستجو مطالعات مرور نظام مند، ارزیابی فناوری سلامت و ارزیابی اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته و 9 مطالعه مرتبط وارد مطالعه گردیدند.

مطالعات نشان دادند که هیچ دلیلی مبنی بر خطرات بیشتر یا کمتر آنالوگ سریع الاثر(rapid-acting insulin analogue انسولین آنالوگ سریع الاثر) در مقایسه با انسولین انسانی وجود نداشته و آنالوگ بلند اثر بطور معناداری خطر هیپوگلیسمی شدید را کاهش می دهد. همچنین، به دلیل عدم هزینه اثربخشی، انسولین آنالوگ نسبت به دیگر انسولین های موجود، مقرون به صرفه شناخته نشدند معذالک برخی مطالعات انسولین اسپارت 30 را نسبت به بقیه آنالوگ ها هزینه اثربخش تر می دانند.

گرچه استفاده از انسولین آنالوگ برای بیماران دیابتی اثر بخش می باشد معذالک به دلیل هزینه اثر بخشی کمتر و گرانی انسولین آنالوگ نسبت به انسولین انسانی پیشنهاد می گردد پوشش حمایتی منابع دولتی (بیمه ای) از این فناوری با توجه به حساسیت مراقبتی که در دو گروه سالمندان و کودکان دیابتی وجود دارد فقط برای این دو گروه صورت بگیرد.