مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال مردان نابارور با سمن هیپرویسکوز و غیر هیپرویسکوز

فاکتورهای متعددی بر توانایی بارورسازی اسپرم تاثیر می گذارند. سمن هیپرویسکوزیته یکی از دلایل ایدیوپاتیک اختلال در حیات و عمکلرد اسپرم می باشد. احتمال میرود یکی از دلایل تاثیر هیپرویسکوز بر روی عملکرد اسپرم، کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی مایع سمینال باشد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال مردان هیپرویسکوز با غیرهیپرویسکوز انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 47 نمونه سمن از مردان نابارور هیپرویسکوز (22=n) و غیر هیپرویسکوز (25=n)، مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری فاطمه الزهرا (ص) بابل انجام شد. پس از تعیین ویسکوزیته سمن با اندازه گیری روش کشش سطحی سمن، پارامترهای اسپرم (شامل حجم، تعداد، حرکت و موروفولوژی طبیعی) با استفاده از روش های میکروسکوپی مورد مطالعه قرار گرفتند. فعالیت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال تمام نمونه ها به روش FRAP اندازه گیری و مقایسه شدند.
میانگین پارامترهای اسپرم، شامل تعداد (35/25±32/29)، حرکت (11/19±95/30) و مورفولوژی طبیعی (5/2±23/4)، در گروه هیپرویسکوز به طور معنی داری، کمتر از گروه غیرهیپرویسکوز (تعداد 29/26±80/46، حرکت 41/15±8/52 و مورفولوژی طبیعی 16/3±56/7) بود (به ترتیب با 02/0>p و 001/0>pو 001/0>p). همچنین میانگین غلظت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال گروه هیپرویسکوز (μmol/l 1230.25±325) به طور معنی داری کمتر از گروه غیرهیپرویسکوز (μmol/l 1710.31±458.67) بدست آمد (01/0>p).
نتیجه حاصل از این تحقیق نشان داد که بین فعالیت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال و کیفیت پارامترهای اسپرمی، ارتباط نزدیکی وجود دارد. کاهش فعالیت آنتی اکسیدانهای تام در مایع سمینال مردان هیپرویسکوز احتمالا یکی از مکانیسم های دخیل در کاهش کیفیت اسپرمی در این افراد می باشد.