اثرات استروئیدهای جنسی زنانه بر فعالیت حرکتی معده بعد از القاء ترومای مغزی در موش های صحرایی ماده

اختلال عملکرد گوارشی معمولا در بیماران ترومایی دیده می شود. با توجه به نقش مفید استروئیدهای جنسی در اختلالات حرکتی دستگاه گوارش، این مطالعه به منظور بررسی اثرات استروئیدهای جنسی زنانه بر فعالیت حرکتی معدی بعد از القاء ترومای مغزی در موش های صحرایی ماده انجام شد.
این مطالعه تجربی بر روی 63 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار (g250-200) که به 9 گروه 7 تایی شامل سالم، فاقد تخمدان (OVX)، شم فاقد تخمدان، سالم ترومایی شده (TBI)، فاقد تخمدان ترومایی شده(TBI+OVX)، فاقد تخمدان ترومایی تحت درمان با حلال، استرادیول، پروژسترون و ترکیب استرادیول+ پروژسترون تقسیم شدند، انجام گردید. ضربه مغزی از نوع منتشر و به روش مارمارو ایجاد شد. فشار داخل معدی، فرکانس انقباضات و شاخص حرکات در روز پنجم پس از تروما بوسیله دستگاه پاورلب و با استفاده از تکنیک بالون اندازه گیری و مقایسه شد.
فشار داخل معدی در گروه های (OVX (6.98±0.3 و (TBI (7.34±0.3 و (TBI +OVX (6.04±0.1 کاهش یافت (01/0>p) و درمان با استرادیول (5/0±58/7) و استرادیول+ پروژسترون (5/0±92/7) باعث افزایش آن گردید (01/0>p). شاخص حرکات نیز بعد از القای ترومای مغزی کاهش یافت و ترکیب استرادیول+ پروژسترون (4/0±1/4) آن را افزایش داد (01/0>p و 05/0>p).
نتایج مطالعه نشان داد که اثرات اصلی ترومای مغزی و عملکرد هورمون های جنسی عمدتا از طریق تغییر در فعالیت انقباضی عضله صاف می باشد و فرکانس انقباضات معده نقشی ندارند.