بررسی عوامل مستعد کننده خشونت شغلی نسبت به دانشجویان فوریت های پزشکی

خشونت شغلی به صورت فزاینده ای به عنوان یک مشکل در سیستم مراقبت های بهداشتی شناخته شده است. دانشجویان تکنسین فوریت های پزشکی ممکن است در حین آموزش بالینی مورد خشونت شغلی قرار بگیرند. با این حال محققان تاکنون توجهی به این موضوع نداشتند. هدف از این تحقیق بررسی شیوع و عوامل مستعد کننده خشونت شغلی نسبت به دانشجویان فوریت های پزشکی می باشد.
در این مطالعه توصیفی، 48 دانشجوی تکنسین فوریت های پزشکی با روش سرشماری شرکت کردند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای که پایایی و روایی آن با روش اعتبار محتوا و آزمون - آزمون مجدد مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری گردید.
به طور کلی به ترتیب 91/47 % و 08/20% از دانشجویان سابقه خشونت کلامی و فیزیکی را در حین آموزش بالینی داشتند. اکثر خشونت های فیزیکی و کلامی توسط همراهان بیمار صورت گرفته بود. بیشترین پاسخ به خشونت کلامی و فیزیکی از جانب دانشجویان این واکنش بود که «متقابلا داد و بیداد کردم». شایعترین عامل مساعدکننده خشونت محل کار، تاخیر در رسیدن به محل حادثه از دید بیمار و همراه وی و کمبود آگاهی مردم در خصوص نقش تکنسین فوریت های پزشکی بود.
دانشجویان تکنسین فوریت های پزشکی اغلب در محیط کارآموزی مورد خشونت قرار می گیرند. باید راه های پیشگیری از خشونت و همچنین نحوه واکنش به خشونت به این دانشجویان آموزش داده شود و این مباحث در سرفصل درسی آنان گنجانده شود.