رابطه پوسیدگی دندانی با برخی عوامل اقتصادی اجتماعی بالغین 44-35 ساله استان سیستان و بلوچستان

به منظور ارتقاء سلامت دهان و دندان، لازم است تا عوامل مرتبط با آن را ارزیابی نمائیم. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت پوسیدگی دندانی و برخی عوامل مرتبط با آن در زنان و مردان 44-35 ساله در بعضی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان در سال 89-1388 انجام پذیرفت.

در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، 550 فرد 44-35 ساله با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز 5 شهر استان انتخاب شدند. شرکت کنندگان تحت معاینه کلینیکی قرار گرفته و در مورد هر یک از آنها شاخص DMFT تعیین شد و اطلاعات جمعیت شناسی و رفتارهای بهداشتی آنها نیز در پرسشنامه ای حاوی 11 سوال به ثبت رسید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 و آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل گردیدند.

میانگین DMFT جامعه مورد مطالعه 186/ 7 ±050/10 به دست آمد. همچنین در زنان با میانگین 5/7±43/11=DMFT نسبت به مردان با میانگین 6/6±68/8 =DMFT، تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0>p). ارتباط معنی داری نیز بین میزان DMFT و قومیت به دست آمد (05/0p<). بین DMFT با سطح تحصیلات، درآمد ماهیانه، تعداد دفعات و زمان مسواک زدن ارتباط معنی داری یافت نشد.

نتایج این مطالعه می تواند توسط مدیران سلامت جامعه جهت برنامه ریزی و ارزیابی آن در آینده به کار گرفته شود. همچنین با تاکید بر بهبود وضعیت افراد در معرض خطر می توان با طراحی مداخلات مناسب در کوتاه مدت و دراز مدت به نتایج مفیدی دست یافت.