مقایسه ریزنشت اپیکالی کانال ریشه دندان های پرشده توسط گوتاپرکا و سیلر AH26 با رزیلون و اپیفانی با استفاده از روش نفوذ رنگ

پرکردن کانال ریشه یکی از مراحل اصلی درمان های اندودانتیک است و ماده ای که به این منظور به کار می رود بایستی توانایی ایجاد مهر و موم مناسب را داشته باشد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی دو ماده پرکننده کانال ریشه (گوتاپرکا و رزیلون) در جلوگیری از ریزنشت اپیکالی بود.
برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی از 32 دندان تک ریشه کشیده شده انسان استفاده شد. پس از جدا کردن تاج دندان ها از ناحیه سرویکال، کانال ها با روش Step-back آماده سازی شدند. لایه اسمیر با قرار دادن 17% EDTA به مدت یک دقیقه برداشته شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شده و نیمی از آنها با گوتاپرکا و سیلر AH26 و نیم دیگر توسط رزیلون و سیلر اپی فانی پر شدند. سپس دندان ها به مدت 48 ساعت در متیلن بلو قرار گرفتند. نهایتا دندان ها به صورت طولی برش داده شده و میزان ریز نشت در زیر استریو میکروسکوپ اندازه گیری و ثبت شد. داده های این مطالعه با استفاده از آزمون T- test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده بین میزان ریز نشت در دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0P>).
با توجه به عدم وجود اختلاف معنی دار بین ریز نشت گوتاپرکا و رزیلون، می توان رزیلون را پس از بررسی دیگر خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک، به عنوان یک ماده مناسب برای پرکردن کانال در نظر گرفت.