تکرارپذیری آزمون های پوردو پگبورد و تمایز دو نقطه در دانش آموزان با اختلال نوشتن رشدی

اختلال نوشتن رشدی یکی از انواع ناتوانی های یادگیری در دانش آموزان است. بررسی مهارت حسی و حرکتی دست در این افراد با استفاده از آزمون هایی که مناسب، عملکردی و نشان دهنده توانایی واقعی فرد در حرکات ظریف و پیچیده دست باشد، از پیش نیازهای طرح برنامه درمانی است. از دسته آزمون های مورد استفاده جهت بررسی مهارت حرکتی و حسی دست، به ترتیب آزمون های پوردوپگبورد و تمایز دونقطه می باشد. از این رو هدف این مطالعه، بررسی تکرارپذیری این آزمون ها در دانش آموزان با اختلال نوشتن رشدی می باشد.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، مهارت های حسی و حرکتی دست در23 دانش آموز 11-8 ساله با اختلال نوشتن رشدی در شهر تبریز از طریق آزمون های پوردوپگبورد و تمایز دو نقطه (به دو صورت استاتیک و دینامیک) ارزیابی شد. جهت بررسی تکرارپذیری بین جلسه ای آزمون ها توسط دو آزمونگر و درون جلسه ای با فاصله 1 هفته از ضریب همبستگی درون گروهی، برای مقایسه مهارت ها در دختر و پسر، راست دست و چپ دست از آزمون تی مستقل و برای بررسی ارتباط بین مهارت حرکتی با حسی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
ضریب همبستگی درون گروهی برای آزمون های پوردوپگبورد و تمایز دو نقطه استاتیک و دینامیک در حالت بین جلسه ای از 94/0 تا 77/0 و برای حالت درون جلسه ای از 69/0 تا 92/0 متغیر بود. مهارت حرکتی با مهارت حسی ارتباط معنادار نداشت.
به علت تکرارپذیری بالا می توان از این آزمون ها جهت سنجش مهارت های حسی و حرکتی و طرح ریزی برنامه درمانی دانش آموزان با اختلال نوشتن رشدی بهره برد. عدم وجود ارتباط بین مهارت حرکتی و حسی در این بیماران، می تواند مرتبط با نوع پاتولوژی اختلال نوشتن باشد که مطالعات بیشتری را می طلبد.