ارزیابی تحمل با ماندابی ژنوتیپ های گندم (triticum aestivum L) در مرحله ساقه رفتن بر اساس شاخص های تحمل و حساسیت به تنش ماندابی

به منظور بررسی واکنش ژنوتیپ‎های گندم به سطوح مختلف تنش ماندابی در مرحله ساقه رفتن و ارزیابی شاخص‎های تحمل و حساسیت به تنش، آزمایشی به صورت کرت‎های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار، در سال زراعی 87-1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اهواز اجرا گردید. در این بررسی ژنوتیپ‎های گندم (چمران، ویریناک،11-78S- و 18-80S-) در کرت‎های اصلی و سطوح ماندابی (شاهد، 10 و 20 روز) در کرت‎های فرعی قرار داده شدند. شش شاخص تحمل و حساسیت به تنش ماندابی (MP، GMP، STI، TOL،HARM و SSI) برای عملکرد محاسبه گردید. در شرایط شاهد، لاین 18-80S- با عملکرد 99/4 تن در هکتار و در شرایط تنش ملایم و شدید لاین 11-78S- با عملکرد 68/3 تن در هکتار دارای بیش ترین عملکرد بودند. شاخص‎های MP، GMP، HARM و STI که دارای بیش ترین همبستگی با عملکرد در شرایط شاهد و سطوح مختلف تنش بودند به عنوان شاخص‎های برتر معرفی شدند. این شاخص‎ها لاین‎های 11-78S- و 18-80S- را به عنوان ژنوتیپ‎های متحمل و رقم ویریناک را به عنوان رقمی حساس به ماندابی مشخص کردند. از طرفی شاخص‎های TOL و SSI نیز لاین 11-78 S- را متحمل‎ترین و رقم چمران را حساس‎ترین ژنوتیپ‎ها نسبت به تنش ماندابی نشان دادند.