بررسی فلوریستیک منطقه شمال بادرود، استان اصفهان

تحقیق حاضر معرفی فلور، شکل رویشی، تحلیل پراکنش جغرافیایی (کورولوژی) پوشش گیاهی منطقه شمال بادرود است که ساختار گونه ای و انواع شکل های رویشی و پراکنش جغرافیایی گیاهان این منطقه را بررسی می کند. این منطقه بیابانی در 30 کیلومتری شمال شهرستان نطنز و در ارتفاع 946 متر تا 1021 متر واقع، از دو بخش اصلی شامل تپه های شنی و دشت های سنگریزه ای تشکیل شده است. در مجموع، 63 گونه متعلق به 49 جنس و 15 خانواده در منطقه ثبت شد که 11 گونه به رده تک لپه ای ها و 52 گونه به رده دولپه ای ها تعلق داشتند. اغلب گونه های شناسایی شده به خانواده های Asteraceae (2/22 درصد)، Chenopodiaceae (0/19 درصد)، Poaceae (9/15 درصد)، Brassicaceae (3/14 درصد) و Boraginaceae (5/9 درصد) تعلق داشتند. جنس های Astragalus، Salsola، Seidlitzia و Stipagrostis هر کدام با 3 گونه بیشترین حضور را در منطقه نشان می دهند. تروفیت ها با 67/66 درصد شکل رویشی غالب منطقه را تشکیل می دهند و همی کریپتوفیت ها با 87/15 درصد، کامئوفیت ها با 52/9 درصد و فانروفیت ها با 93/7 درصد به ترتیب در رده های بعدی قرار دارند. تحلیل پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که گونه های ایرانی-تورانی با 14/57 درصد رویش غالب منطقه، گونه های ایرانی-تورانی/صحارا-سندی63/20 درصد، ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/مدیترانه ای 35/6 درصد، ایرانی-تورانی/مدیترانه ای 17/3 درصد، گونه های جهان وطن 17/3 درصد، گونه های ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/مدیترانه ای 17/3 درصد، صحارا-سندی/مدیترانه ای 59/1 درصد و ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/صحارا-عربی 59/1 درصد از رویش های ناحیه را به خود اختصاص داده اند. در این منطقه گونه های Pterochaenia stewartii، Reicharidia orientalis و Silene arenosa شناسایی شد که برای نخستین بار از استان اصفهان گزارش می شوند.