بررسی ارتباط پلی مورفیسم رسپتور انسولین 1799817 INSR rs با سرطان روده بزرگ (CRC)

انسولین کار تنظیم تکثیر و مرگ برنامه ریزی شده ی سلولی را از طریق اتصال به رسپتورش انجام می دهد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که واریانت در ژن های مسیر انسولین من جمله رسپتور انسولین با عث ایجاد مقاومت به انسولین و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده ی بزرگ می شوند. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلی مورفیسم رسپتور انسولین (1799817(rs در جامعه ایران و بررسی نقش این پلی مورفیسم در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ (CRC) است.

مطالعه انجام شده از نوع مورد- شاهدی بود. با استفاده از روش PCR-RFLP، 110 نفر بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران و 110نفر گروه شاهد، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل آماری از آزمون 2χ و نرم افزار SPSS16 استفاده شد.

ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم رسپتور انسولین1799817RS و افزایش ریسک ابتلاء به سرطان روده بزرگ یافت نشد (49/0p=). شیوع آلل موتانت در دو جمعیت بیمار و شاهد اختلاف معنی داری نشان نداد (نسبت شانس= 12/1، 69/1- 73/0 فاصله اطمینان95 درصد، 59/0=p).

نتایج مطالعه نشان می دهد که واریانت رسپتور انسولین (1799817 (rs، با افزایش خطر ابتلاء به سرطان روده بزرگ ارتباط معنی داری ندارد.