ایجاد سازمان یادگیرنده بر اساس مدل مارکوارت در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

یادگیری شاید تنها مزیت رقابتی پایدار برای همه ی سازمانها باشد. سازمان یادگیرنده سازمانی است که افراد آن دائما قابلیت های خود را به منظور خلق نتایج درستی که خواهان آن هستند، به گونه ای بسط می دهند که الگوهای جدید و همه جانبه تفکر پرورش یابد و آرمان جمعی بر پا شود و افراد دائما از آموخته های یکدیگر یاد بگیرند. هدف از این پژوهش تعیین میزان ایجاد سازمان یادگیرنده و زیر سیستم های آن در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد می باشد.
این پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی در سال 1390 اجرا شده است. جهت اندازه گیری سازمان یادگیرنده، از پرسش نامه استاندارد سازمان یادگیرنده Marquardt در مقیاس لیکرت با ضریب آلفای کرونباخ 946/0 استفاده شده است. نمونه های تحقیق شامل 177 نفر از کارکنان هفت معاونت ستاد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با رده ی شغلی کارشناس و بالاتر بودند که به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند.
نتایج اصلی پژوهش نشان داد که میانگین نمره سازمان یادگیرنده و زیرسیستم های پویایی های یادگیری، توانمند سازی افراد، مدیریت دانش و کاربرد فناوری بالاتر از میانگین فرضی است. همچنین زیرسیستم تحول سازمان برابر سطح میانگین فرضی بود و بین میانگین حداقل دو زیرسیستم از زیرسیستم های سازمان یادگیرنده تفاوت معنا داری وجود داشت.
توجه بیشتر به استقرار زیرسیستم های سازمان یادگیرنده و توسعه متوازن این زیرسیستم ها ضروری می باشد.