تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های کلبسیلا جدا شده از نمونه های بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی(ره)

بخش عمده ای از نمونه های بالینی توسط گونه های کلبسیلا آلوده می شود. مقاومت دارویی کلبسیلا روز به روز افزوده می شود و بنابراین انجام تست های مقاومت دارویی، قبل از تجویز آنتی بیوتیک، ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های کلبسیلا از نمونه های بالینی بیماران با استفاده از روش کربی بوئر بوده است.
مطالعه حاضر بر روی 300 کلبسیلای جدا شده از 1200 بیمار بستری در بیمارستان امام خمینی(ره) انجام شد. بعد از تشخیص و تعیین هویت باکتری ها، مقاومت دارویی آنها طبق دستور العمل CLSI بررسی شد. تست های حساسیت دارویی با استفاده از روش استاندارد انتشاراز دیسک(کربی بائر) برای 12 آنتی بیوتیک انجام شد.
توزیع گونه های مختلف کلبسیلا بر حسب فراوانی عبارتند از: پنومونیه(94%)، اکسی توکا(4%)، اوزنه(1%) و رینواسکلروماتیس(1%). همچنین از نظر منبع عفونت، نمونه های جمع آوری شده به ترتیب فراوانی عبارتند از: ادرار، خلط، واژن، زخم، مدفوع و خون. بطور کلی درصد مقاومت تمام گونه های کلبسیلا نسبت به، آموکسی سیلین 97%، سفالوتین 39%، جنتامایسین30%، کلیستین55%، نالیدیکسیک اسید2%، کلرامفنیکل26%، کانامایسین17%، تتراسایکلین 28%، نیتروفورانتوئین 44%، ایمی پنم و سفتازیدیم 2% و آمیکاسین بدون مقاومت تعیین گردید.
نتایج به دست آمده نشان می دهد آمیکاسین با کمترین درصد مقاومت در مقابل تمام گونه های کلبسیلا، موثرترین آنتی بیوتیک بوده است.