اثر عصاره ی برگ گردو بر تغییرات ناحیه کمری خاجی نخاع شوکی جنین موش های صحرایی دیابتی

دستگاه عصبی یکی از مهم ترین دستگاه هایی است که در اثر دیابت آسیب می بینند. هدف این مطالعه بررسی اثرات عصاره ی برگ گردو بر تغییرات ناحیه کمری خاجی نخاع شوکی جنین موش های صحرایی دیابتی بود.
در این مطالعه تجربی شانزده سر موش صحرایی ماده سالم به طور تصادفی به چهار گروه مساوی؛ کنترل، دیابتی، کنترل برگ گردو و درمان برگ گردو تقسیم شدند. برای دیابتی کردن موش ها از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده شد. هر چهار گروه با جفت گیری طبیعی باردار شدند و از روز اول بارداری عصاره برگ گردو با دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کردند. بعد از تشکیل سیستم عصبی در روزهای هجدهم و بیستم دوره بارداری روزانه دو قطعه از موش های مادر بیهوش شده و جنین های آنها خارج گشته و نمونه گیری از ناحیه کمری خاجی نخاع به عمل آمد و پس از به کار بردن تکنیک های بافت شناسی، پارامترهای بافتی مختلفی بررسی شدند. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
کاهش معنی داری در قطر عرضی و قطر عمودی نخاع و تعداد نورون های ماده خاکستری نخاع شوکی در روزهای 18 و 20 بارداری در گروه کنترل دیابتی نسبت به سایر گروه ها دیده شد(05/0p<). هم چنین تفاوت معنی داری در تعداد نورون های ماده سفید نخاع شوکی در روز 18 بارداری مشاهده شد(05/0p<).
برگ های گردو اثرات بهبود دهنده متعددی را در کنترل اختلالات متابولیک دیابتی بر روی سیستم اعصاب مرکزی جنین مادران باردار دارند.