بررسی خاصیت آنتی باکتریال غشای آمنیوتیک انسان در شرایط آزمایشگاهی

غشای آمنیوتیک داخلی ترین لایه از سه لایه ی تشکیل دهنده ی غشای جنینی می باشد. این غشاء از سه لایه تشکیل شده است. لایه ی اپی تلیال، غشای پایه و بافت همبند. غشای آمنیوتیک دارای خاصیت ضد میکروبی به دلیل بیان mRNA الافین، HBD و مهار کننده های پروتئاز لوکوسیت ترشحی در اپی تلیال آن می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر آنتی باکتریال غشای آمنیوتیک انسان بر روی سویه های استاندارد باکتریایی سالمونلا انتریکا BAA، اشریشیا کلی ATCC ، سودوموناس آئروجینوزا ATCC ، کلبسیلا پنومونیه ATCC ، انتروکوکوس فکالیس ATCC در محیط آزمایشگاه می باشد.
در یک مطالعه توصیفی، غشای آمنیوتیک به صورت تازه از بانک پیوند اعضاء بیمارستان امام خمینی(ق) شهر تهران تهیه شد. این غشاء مربوط به زنان بارداری بود که عمل سزارین انجام داده بودند وبه لحاظ تست های HIV، HBV، HCV وسیفلیس منفی بودند. غشاء در اندازه های cm 5/1×5/1تحت شرایط استریل برش داده شد و قطعات غشاء روی محیط های مولر هینتون آگار حاوی سوسپانسیون باکتریایی قرار گرفتند و 24 ساعت در دمای °C 37 نگهداری شدند.
خاصیت آنتی باکتریال غشای آمنیوتیک بر رشد سالمونلا انتریکا و اشریشیا کلی با عدم پیدایش هاله به وضوح نشان داده شد، اما در سودوموناس آئروجینوزا هاله ی بسیار باریکی رویت شد. این هاله در کلبسیلا پنومونیه و انتروکوکوس فکالیس رویت نشد.
غشای آمنیوتیک دارای اثر ضد باکتری بر روی گستره خاصی از باکتری ها می باشد و با توجه به افزایش مقاومت-های آنتی بیوتیکی، استفاده از این غشاء بر علیه باکتری های پاتوژن حائز اهمیت خواهد بود.