بررسی نوع و تراکم بیوآئروسول ها در هوای محیط بیمارستان های دامغان

انتشار بیوآئروسولها در هوای بخش های مختلف بیمارستانی عامل زیان آور مهمی برای سلامتی محسوب شده و در ایجاد عفونت های بیمارستانی نقش عمده ای را ایفا می نمایند. در مطالعه حاضر نوع و تراکم میکروارگانیسم های معلق شامل اسپورهای قارچی و باکتری، شاخص استافیلوکوک در هوای بخش های مختلف بیمارستانی بررسی شده است.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده که در سال 1390 و در بیمارستان های شهر دامغان که دو بیمارستان بود انجام شده است. نمونه های هوا با روش دینامیک و با استفاده از پمپ ویژه نمونه برداری از بیوآئروسول ها و محیط های کشت سابرو دکستروز آگار و Chapman Agar جمع آوری شده و سپس نوع و تراکم میکروارگانیسم ها با رنگ آمیزی و مشاهده زیر میکروسکوپ تشخیص و با شمارش کلنی ها بر حسب CFU/m3 گزارش شده است.
نتایج نشان داد که به طور متوسط بخش جراحی در بیمارستان برادران رضایی و اتاق لیبر در بیمارستان 11محرم دارای بیشترین بار آلودگی قارچی و بخش مراقبت های ویژه و رادیولوژی در بیمارستان برادران رضایی و اتاق معاینه در بیمارستان 11محرم دارای کمترین میزان بار آلودگی بود. در بخش اطفال بیمارستان برادران رضایی از نظر آلودگی باکتریایی (باکتری استافیلوکوک)، دارای بیشترین بار آلودگی و بخش سونوگرافی و همچنین آشپزخانه دارای کمترین بار آلودگی بودند. همچنین بیشترین نوع قارچ هایی که در محیط های بیمارستانی پراکنده اند از گونه های آسپرژیلوس و پنیسیلیوم می باشند.
تراکم بیوآئروسول ها در بخش های مختلف بیمارستانها متفاوت ولی نوع میکروارگانیسم های پراکنده در محیط بیمارستان مشابه می باشند، در نتیجه امکان مواجهه شغلی برای افراد شاغل در بیمارستان وجود دارد.