اثرات لپتین و انسولین بر ظرفیت یابی اسپرماتوزوای قوچ در تولید جنین آزمایشگاهی

بهبود کیفیت اسپرم و ارتقاء میزان باروری اسپرم با مواد و هورمون های گوناگون به ویژه جهت انجام باروری آزمایشگاهی از زمینه های تحقیقات علوم بیوتکنولوژی تولید مثل دام می باشد.
در این مطالعه هدف بررسی نقش احتمالی لپتین و انسولین بر پارامترهای ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری اسپرماتوزوای قوچ می باشد.
نمونه های منی از 10 راس قوچ نژاد لری بختیاری به وسیله واژن مصنوعی گرفته شد. پس از انجام دوزسنجی موثرترین دوزهای انسولین (1 nM)‎ و لپتین(100 nM)‎ انتخاب شدند و به چهار گروه آزمایشی حاوی انسولین، لپتین، مخلوط لپتین–انسولین و فاقد هورمون (شاهد) تقسیم و پارامتر های ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری در موردشان مورد بررسی قرار گرفت. ظرفیت یابی و واکنش اکروزومی به وسیله رنگ آمیزی کلروتتراسایکلین مورد بررسی قرار گرفت و برای بررسی بقای اسپرماتوزوا از روش رنگ آمیزی ائوزین– نیگروزین استفاده شد. باروری اسپرم قوچ نیز به وسیله انجام باروری آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.
میزان ظرفیت یابی و بدنبال آن واکنش آکروزومی در زمان های 30، 60 و120 دقیقه توسط انسولین و لپتین افزایش یافت، گروه انسولین در زمان 30 دقیقه اسپرم مرده کمتری نسبت به گروه کنترل داشت ولی در سایر زمان ها هیچ تاثیر معنی داری از گروه های تیماری بر بقای اسپرم مشاهده نشد(05‎/0)