ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آنژین صدری قبل و بعد از درمان با ضربان ساز متقابل خارجی

آنژین صدری بر روی توانائی های کاری، تعاملات اجتماعی و فعالیت های روزانه بیماران تاثیر می گذارد. هدف از این مطالعه، بررسی ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آنژین صدری به دنبال درمان با ضربان ساز متقابل خارجی است.
این مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 64 بیمار مبتلا به آنژین صدری تحت درمان با دستگاه ضربان ساز متقابل خارجی انجام شده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بالینی و پرسشنامه استاندارد شده کیفیت زندگی SF-36 در سه مرحله جمع آوری و نتایج توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین سن بیماران 54/10±65 و نسبت مرد به زن 26/38 بود. میانگین طول سال های ابتلا به بیماری عروق کرونر در نمونه ها 72/5 ±8 بود و در حدود 3/70 درصد از نمونه ها سابقه سکته قلبی مثبت داشتند.
نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات ابعاد جزئی بعد جسمی کیفیت زندگی در پایان درمان و بعد از سه ماه پیگیری در مقایسه با قبل از درمان، بهبود قابل توجهی را داشته است.
درمان با ضربان ساز متقابل خارجی باعث ارتقاء کیفیت زندگی بیماران در ابعاد جسمی می گردد و این بهبود با گذشت سه ماه از درمان در تمام ابعاد چهارگانه پایدار خواهد ماند. بنابراین، ضربان ساز متقابل خارجی می تواند به عنوان یک روش غیر تهاجمی در درمان آنژین و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران موثر واقع شود.