تاثیر برنامه مراقبتی بر اساس الگوی سازگاری

به کارگیری الگوی سازگاری «روی» برای بیماران دیابتی، نیازمند بررسی دقیق و برنامه مراقبتی، طبق اصول این الگوست، اما مطالعه ای این چنین در پرستاری در کشور ما انجام نشده؛ لذا، هدف این مطالعه تعیین تاثیر برنامه مراقبتی بر اساس این الگو بر میزان سازگاری روان شناختی بیماران دیابتی نوع دو بود.
مطالعه به صورت نیمه تجربی؛ در دو گروه و در دو مرحله زمانی قبل و بعد، در بنیاد دیابت پارسیان مشهد انجام گرفت. 60 بیمار، به روش غیر تصادفی و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه اختصاص داده شدند. جمع آوری اطلاعات بوسیله، فرم بررسی و شناخت «روی» و پرسشنامه استراتژی های سازگاری بود. آزمایش هموگلوبین گلیکولیزه قبل و بعد از مداخله در دو گروه انجام شد. برنامه مراقبتی طبق نتایج حاصله از ابزارها طراحی و در گروه آزمون 5/2 ماه اجرا و 5/1 ماه پیگیری شد. نتایج حاصله بوسیله نرم افزار SPSS17 و با استفاده از آزمون های «تی»، «خی - دو» و «ویلکاکسون» تجزیه و تحلیل شدند.
آزمون خی- دو نشان داد که دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همسان هستند (p >0.05). آزمون تی زوجی، کاهش معنی دار هموگلوبین گلیکولیزه ((p<0.05 و آزمون ویلکاکسون کاهش معنی دار تعداد رفتارهای ناسازگار را در گروه آزمون بعد از مداخله در بعد درک از خود و استقلال و وابستگی نشان دادند ((p<0.05. در بعد ایفای نقش تغییر معنی داری مشاهده نشد ((p>0.05.
استفاده از برنامه طراحی شده در قالب الگوی سازگاری «روی» جهت افزایش سازگاری روان شناختی بیماران دیابتی نوع دو در ارایه مراقبت پرستاری پیشنهاد می شود.