بررسی تاثیر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی شهرستان قم

بیماری دیابت به عنوان شایع ترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسم، از معضلات عمده بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. یکی از عوامل بهبود کنترل این بیماری نیز مشارکت بیمار در فرآیند درمان است. مطالعه حاضر با هدف تعیین رفتارهای خود مراقبتی در بیماران دیابتی انجام شد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 250 نفر از مراجعه کنندگان به انجمن دیابت شهر قم در محدوده سنی 75-17 سال که حداقل یک سال از تشخیص دیابت آنها گذشته بود، با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات بر مبنای پرسشنامه (Summary of Diabetes Self Care Activities) SDSCA به صورت مصاحبه حضوری جمع آوری شد. پرسشنامه در دو بخش مشخصات فردی و رفتارهای مراقبت از خود شامل (رژیم غذایی، میزان قند خون، فعالیت بدنی، مراقبت از پا، میزان قند خون ناشتا و (HbA1C تکمیل و ارزیابی گردید. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و تی تست تجزیه و تحلیل شدند، و 05/0p<0معنی دار در نظر گرفته شد.
از بین افراد مورد بررسی، 4/96% آنها دیابت تیپ 2 داشتند. همچنین میانگین نمره کل رفتارهای مراقبت از خود در بیماران دیابتی، 53/46 با انحراف معیار 61/10 بود. بین قند خون ناشتا و مراقبت از خود (008/0=p)، فعالیت فیزیکی و قند خون ناشتا (001/0=p)، سطح تحصیلات و مراقبت از خود (02/0=p)، ارتباط معنی داری وجود داشت.
با توجه به نتایج این مطالعه، بیماری دیابت یکی از مهم ترین و پرعارضه ترین بیماری ها محسوب شده و هر ساله نیز هزینه های زیادی را بر افراد مبتلا تحمیل می کند، لذا بایستی برای تداوم آموزش رفتارهای خودمراقبتی در رابطه با دیابت، عوارض و راه های مقابله با آن، برنامه ریزی لازم صورت گیرد.