ساخت مقیاس تشخیص افراد در معرض اقدام به خودکشی برای شهرستان های مهاباد و بوکان در سال 1386

هدف از پژوهش حاضر ساخت مقیاس پیش بینی افراد در معرض اقدام به خودکشی برای شهرستان های بوکان و مهاباد، در سال 1386بوده است. بدین منظور پس از مطالعه ادبیات پژوهشی در زمینه عوامل موثر بر خودکشی و ابزار های تشخیص احتمال خودکشی و بر اساس مطالعات به عمل آمده در ایران، 91 ماده سوالی برای این مقیاس طرح و در بررسی اولیه آن به منظور تعیین اعتبار محتوا، 14 سوال آن حذف شد. مقیاس برای نمونه ای با حجم 450 نفر اجرا که تنها 383 پاسخنامه برای تحلیل، معتبر شناخته شد. قبل از بررسی ساختار عاملی مقیاس، همسانی درونی آن مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله سوالاتی که ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس را پایین می آوردند، 3 سوال بودند، که از مقیاس حذف شدند. در نتیجه 74 سوال برای تحلیل عاملی مناسب تشخیص داده شدند. در بررسی ساختار عاملی از روش تحلیل مولفه های اصلی(PC) استفاده شد. پس از استخراج چهار عامل با استفاده از روش واریماکس عوامل چرخش داده شدند. چهار عامل استخراج شده نامگذاری شدند. 44 سوال نهایی به دست آمده که در چهار زیر مقیاس قرار گرفتند، از نظر همسانی درونی مورد بررسی قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس 921/0 و ضریب آلفای هر یک از زیر مقیاس ها بالاتر از 75/0 به دست آمد. سپس به منظور تعیین اعتبار تمییز میانگین نمرات 40 نفر از افراد اقدام کرده به خودکشی و40 نفر از کسانی که سابقه اقدام نداشته اند مقایسه گردید و اختلاف معناداری بین این دو میانگین نشان داده شد (00/0P). برای بررسی اعتبار همزمان، همراه با مقیاس محقق ساخته، «مقیاس درماندگی بک» نیز برای 65 نفر اجرا شد و ضریب-همبستگی 92/0 برای نمرات این دو مقیاس به دست آمد.