آسیب شناسی ماموریت های ناجا بر کارکنان

مقاله حاضر به دنبال شناسایی وضعیت آسیب های هفتگانه کارکنان ناجا بوده است. این آسیب ها شامل: آسیب فیزیکی، آسیب روانی، آسیب اخلاقی، آسیب حقوقی، آسیب خانوادگی، آسیب اجتماعی و آسیب امنیتی بوده است. در خصوص آسیب های هفتگانه فوق از نظریه های بی هنجاری دورکیم، بی هنجاری مرتن، محرومیت نسبی، فرصت افتراقی کلواردو اهلین، الگوی همنشینی افتراقی ساترلند، کنترل اجتماعی، لوتیدکه شوایتزر، هانس سلیه و جامعه پذیری سازمانی سود جسته است.
جامعه آماری تحقیق شامل تمامی کارکنان که درگیر ماموریت های ناجا بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و هدفمند از مراکز استان ها به تعداد 3500 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. اعتبار پرسشنامه حاضر از نوع اعتبار صوری و محتوایی مورد قضاوت اساتید قرار گرفت و میزان پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به مقدار 86 درصد ثبت شده که در سطح بالایی قراردارد.
در توصیف داده های تحقیق به دو بخش آسیب های فیزیکی و غیرفیزیکی پرداخته شده است. از مقایسه بیماری های فیزیکی در میان کارکنان ناجا نشان داده است که رسته مخابرات و الکترونیک در بیماری های گوارشی و تنفسی و سرطان ها رتبه نخست را کسب نموده است. رسته فنی و مهندسی در بیماری استخوان و مفاصل، رسته دارایی در کلافگی و خستگی زیاد، رسته اطلاعات در بیماری های قلبی و عروقی، رسته بهداری در امراض واگیردار و عفونت، رسته آگاهی در شکستگی و دررفتگی، رتبه های نخست را کسب نموده که بیانگر ماموریت های مختص آنها بوده است. همچنین در ارتباط بین آسیب های غیرفیزیکی، رسته های انتظامی،مخابرات و الکترونیک، فنی و مهندسی، دارایی، و راهنمایی و رانندگی در آسیب های شش گانه یعنی آسیب های روانی، اجتماعی، اخلاقی، خانوادگی، امنیتی و حقوقی نسبت به سایر رسته ها در اولویت بودند که نیاز به توجه خاص به این رسته ها را ازسازمان ناجا می طلبد. در بخش تبیین داده های تحقیق، آسیب های هفت گانه کارکنان ناجا در ارتباط با نظریه های مذکور،نشان داده است که نظریه های همنشینی افتراقی ساترلند، بی هنجاری دورکیم، لوتیدکه شوایتزر و محرومیت نسبی به ترتیب، نسبت به نظریه های هرشی، بی هنجاری مرتن، فرصت افتراقی کلواردو اهلین و کنترل اجتماعی از قدرت تبیین کنندگی بیش تری در آسیب های غیرفیزیکی ناجا برخوردار بودند. به طورکلی، همه نظریه های فوق همگام با این عقیده بودند که فاصله گرفتن کارکنان ناجا از هنجارهای جمعی، عامل تقویت آسیب های غیرفیزیکی شده است. از این رو، پیشنهاد می شود؛ با تقویت هنجارهای جمعی، بتوان آسیب های خانوادگی، اخلاقی، اجتماعی، روانی، امنیتی و حقوقی را در میان کارکنان ناجا کاهش داد.