تاثیر انحراف فکر بر واکنش های رفتاری درد حین بازکردن راه وریدی در کودکان 6-4 سال

طبق تعریف انجمن بین المللی درد، درد یک تجربه حسی و روانی ناخوشایند است که با آسیب احتمالی یا واقعی بافت در ارتباط است. هرگونه فعالیت که کودک را از تمرکز به درد باز دارد، می تواند برای کاهش درد مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر انحراف فکر بر واکنش های رفتاری درد حین بازکردن راه وریدی در کودکان 6-4 ساله انجام یافته است.

این کارآزمایی بالینی در مورد کودکان مراجعه کننده به بیمارستان قدس شهر قزوین از ابتدای تیرماه تا پایان آذرماه سال 1388 انجام گرفته است. تعداد 60 کودک با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو بخش ویژگی های فردی و مقیاس واکنش های رفتاری ناشی از درد FLACC بود. در گروه آزمون قبل از بازکردن راه وریدی به کودک درباره نحوه فشار دادن توپ کوچک و نرم (به عنوان تکنیک انحراف فکر) در طول بازکردن راه وریدی آموزش داده شد و واکنش های رفتاری ناشی از درد با استفاده از ابزار FLACC تعیین شد. در گروه شاهد هیچ مداخله ای انجام نگرفت. برای بررسی همسانی گروه ها از نظر مشخصات فردی و مقایسه واکنش های رفتاری در دو گروه از آزمون های کای دو، تی مستقل و کولموگروف اسمیرنوف در سطح معناداری 05/0>p استفاده گردید.

دو گروه آزمون و شاهد از نظر ویژگی های فردی همسان بودند (05/0p>). از نظر شدت درد، در گروه آزمون 3/63% کودکان دارای درد خفیف و هیچ کودکی درد شدیدی را گزارش نکرد و در گروه شاهد 0/50% کودکان دارای درد خفیف و 3/33% کودکان درد شدید حین بازکردن راه وریدی گزارش کردند. میانگین نمرات واکنش رفتاری ناشی از درد در دو گروه آزمون و شاهد با هم تفاوت معناداری داشتند (001/0>p).

انحراف فکر با استفاده از فشار دادن یک توپ کوچک نرم به عنوان تکنیک غیردارویی موثر، ارزان قیمت و در دسترس جهت کاهش واکنش های رفتاری درد حین بازکردن راه وریدی در کودکان موثر می باشد.