نظام الگویی باغ تخت شیراز با تکیه بر بازآفرینی تصویر باغ

باغ تخت شیراز، یکی از باغ های تاریخی مهم این شهر است که ساخت آن، به قرن 5 هجری، دوره اتابکان فارس باز می گردد و در دوران بعد، به ویژه دوره قاجار بازسازی شده است. این عمارت بعد از قاجار، به دلیل عدم رسیدگی، متحمل آسیب های فراوانی شده و در حال حاضر، دارای کاربری نظامی- اداری است. این باغ علاوه بر اینکه یک اثر تاریخی است، از جمله معدود باغ های معلق (باغ تخت های) ایران و دارای معماری و طراحی منحصر به فرد است، لذا شناخت دقیق ویژگی های آن اهمیت دارد.
هدف اصلی این پژوهش، بازسازی نقشه ای از این باغ بر اساس مدارک مکتوب و مصور تاریخی با استفاده از روش تحقیقتوصیفی- تحلیلی است. در این بین، عکس های تاریخی موجود از باغ و توصیفات جهانگردان و بازدید کنندگان، نمایی از باغ را با جزییات به تصویر می کشد. اما این توصیفات با تنها نقشه باغ که ترسیم «دونالد ویلبر نیوتون» است، در قسمت هایی اختلاف دارد. برای رفع ابهام از قسمت های ترسیم نشده در این نقشه از عکس های هوایی سال 1335 و 1345 استفاده شده است. نگارندگان با انطباق متون تاریخی و تصاویر، سلسله مراتب موجود در باغ را تحلیل کرده اند، که شامل باغ ورودی، باغ مطبق و باغ خلوت است. تفاوت نقشه ویلبر با مکتوبات به جا مانده، باغ ورودی است که نگارندگان سعی در بازترسیم این بخش داشته اند. لازم به ذکر است با توجه به تغییرات عمده ای که باغ از دوران قاجار به بعد داشته، این بخش کاملا از بین رفته است. بازآفرینی نقشه ای از این باغ تاریخی، علاوه بر مطالعه دقیق ویژگی های باغ، گامی در جهت حفظ و نمایش ارزش فرهنگی و معنوی این ثروت ملی است.