اثر دریافت مکمل کرستین بر روی عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی و بیومارکرهای التهابی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور

کرستین فلاوونوییدی است که در طیف وسیعی از منابع غذایی یافت می شود، اما برخی از اثرات شناخته شده ی آن در محیط آزمایشگاه در مطالعات انسانی هنوز اثبات نشده است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر دریافت مکمل کرستین بر روی عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی و بیومارکرهای التهابی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور طراحی شد که در آن 72 زن مبتلا به دیابت نوع 2 وارد شدند. افراد مورد مطالعه با روش تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل روزانه یک کپسول 500 میلی گرمی کرستین به مدت 10 هفته مصرف کردند. متغیرهای بیوشیمیایی در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شدند و تغییرات آن ها با روش های آماری مناسب مقایسه گردیدند.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4/46 سال بود. تغییرات میانگین فشار خون سیستولی در گروه شاهد 7/11 ± 5/3- میلی متر جیوه و در گروه مکمل 3/9 ± 8/8- میلی متر جیوه بود (04/0 = P)، اما تغییرات فشار خون دیاستولی بین گروه ها معنی دار نبود (19/0 = P). HDL-c (High density lipoprotein) در هر دو گروه به طور معنی داری کاهش یافت، در حالی که تغییرات کلسترول، LDL-c (Low density lipoprotein)، تری گلیسرید و نسبت های TG/HDL-c و LDL-c /HDL-c بین و داخل گروه ها معنی دار نبود. مکمل کرستین به طور معنی داری غلظت سرمی TNFα (Tumor necrosis factor α) و IL-6 (Interlukin-6) را کاهش داد (01/0 = P، 001/0 > P به ترتیب) اما میانگین تغییرات غلظت سرمی IL-6، TNFα و hs-CRP (High-sensitivity C reactive protein) بین گروه ها معنی دار نبود.
مکمل کرستین می تواند باعث کاهش معنی دار فشار خون سیستولی شود اما اثری بر روی سایر عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی و بیومارکرهای التهابی در مقایسه با گروه شاهد ندارد. با توجه به اثرات بیولوژیکی کرستین در محیط آزمایشگاه، نیاز به مطالعات بیشتر با طراحی قوی تر و حجم نمونه ی بیشتر با دوزهای متفاوت کرستین احساس می شود.