روند تغییرات فصلی برخی شاخص های فیزیولوژیک بچه ماهیان آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) در آب شیرین و لب شور

در این تحقیق به منظور تعیین اندازه و زمان مناسب رهاسازی بچه ماهیان آزاد دریای خزر، روند تغییرات فصلی برخی شاخص‎های بیومتری و فیزیولوژیک در شرایط کارگاه کلاردشت مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا نمونه‎برداری از بچه ماهیان یک تابستانه تا بچه ماهی دو تابستانه به صورت دو نوبت در هر فصل انجام شد. روند تغییرات طول، وزن و ضریب چاقی، همچنین سطوح یون‎ها،اسمولالیته، هورمون‎های تیروئیدی (T4، T3) و کورتیزول پلاسمای خون در آب شیرین و بعد از انتقال ماهیان به آب لب شور دریای خزر مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده وزن و طول بچه ماهیان به ترتیب از 8 گرم و 2/9 سانتی‎متر در فصل پائیز به 3/35 گرم و 9/14 سانتی‎متر در فصل تابستان افزایش یافت (05/0p<).. تفاوت معنی‎داری در غلظت یون‎ها و اسمولالیته پلاسما طی فصول مختلف در آب شیرین مشاهده نشد، ولی بعد از انتقال ماهیان به آب دریای خزر سطوح یون‎ها به طور معنی‎داری افزایش یافت. کمترین سطوح هورمون T3 در فصل پائیز و بیشترین آن در تابستان مشاهده شد و تفاوت بین این دو فصل معنی‎داری بود (05/0p<). هورمون T4 نیز به بالاترین سطح خود در فصل بهار رسید و با فصل پائیز تفاوت معنی‎داری داشت و فقط در فصل پائیز بین آب شیرین و لب شور تفاوت معنی‎داری مشاهده شد. سطوح هورمون کورتیزول نیز تفاوت معنی‎داری بین فصول و آب شیرین و لب شور نداشت ولی کمترین و بالاترین میزان هورمون کورتیزول به ترتیب در بهار و پائیز ثبت گردید.. بر اساس نتایج بدست آمده به نظر می‎رسد بچه آزاد ماهیان دریای خزر با وزن 9/20 گرم و طول 9/12 سانتی‎متر طی فصل بهار از مناسب‎ترین وضعیت فیزیولوژیک برای رهاسازی برخوردار هستند.