ارزیابی اثر داروی آرتمتر بر بهبودی زخم ایجاد شده بر اثر لیشمانیا ماژور

لیشمانیوز جلدی یکی از معضلات مهم بهداشتی در ایران می باشد. با توجه به اهمیت بیماری و مقاومت داروهای شیمیایی در درمان آن، این مطالعه به منظور تاثیر داروی گیاهی آرتمتر بر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور صورت گرفت.
این مطالعه تجربی بر روی 25 موش Balb/c در 5 گروه شامل گروه های درمان با آرتمتر (دو گروه پماد و تزریقی)، گروه تحت درمان با گلوگانتیم و دو گروه کنترل صورت پذیرفت. موش هایی که با لیشمانیا ماژور سویه استاندارد (MRHO/IR/75/ER) آلوده شده بودند، دو هفته تحت درمان قرار گرفته و در پایان قطر زخم آنها بررسی شد.
در گروه موش های آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم پماد، میانگین قطر زخم از294/1 سانتی متر به 214/0 سانتی متر کاهش پیدا کرد و با گروه آلوده بدون درمان از روز پنجم تا انتهای درمان دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>P). در گروه آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم تزریقی میانگین قطر زخم از 913/0 سانتی متر به 256/0 سانتی متر کاهش پیدا کرد که از روز چهارم تا انتهای درمان، با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>P). هم چنین، مقایسه قطر زخم ها نشان داد که از روز پنجم تا انتهای درمان گروه آلوده تحت درمان با گلوکانتیم با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی داری می باشد (05/0>P).
استفاده از داروی آرتمتر به روش پماد در کاهش قطر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور موثر بوده و با توجه به تجویز آسان و عدم احساس درد به هنگام تجویز آن توصیه می شود.