مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی (Eleutheronema tetradactylum) در خلیج فارس و دریای عمان به روش توالی یابی ژن 28S rRNA

در این مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، 41 نمونه از چهار منطقه خوزستان، بوشهر، بندرعباس و سیستان و بلوچستان جمع آوری شد. DNA با استفاده از روش فنل- کلروفرم استخراج گردید. آغازگرهای جلودار و برگشتی جهت تکثیر ژن rRNA S 28 ماهی راشگو طراحی شدند. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) بر روی DNA استخراجی انجام شد. نمونه ها به صورت یک طرفه تعیین توالی شده و پس از همترازی توالی ها، آنالیز توسط بسته های نرم افزاری ver3.5، Dnasp ver5 Arlequin و MEGA Ver4 انجام گردید. بیشترین تعداد و تنوع هاپلوتیپی ونوکلئوتیدی در جمعیت بندرعباس مشاهده شدند و کمترین مقدار شاخص های مذکور در جمعیت بوشهر ثبت گردیدند. بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت بوشهر و بندر عباس (29/0) و کمترین بین بوشهر و چابهار (صفر) مشاهده گردید. واگرایی جمعیتی بین جمعیت های خوزستان و چابهار بیشترین مقداربود (71/0) و بین جمعیت های بوشهر و چابهار کمترین مقدار (05/0) بدست آمد. فراوانی هاپلوتیپ ها بین جمعیت های بوشهر و بندرعباس (37/12)، همچنین بوشهر و خوزستان (94/7) معنی دار بود. تعداد و تنوع هاپلوتیپ های بین جمعیت ها نیز محاسبه شد و بیشترین مقدار بین جمعیت های خوزستان و بندرعباس و کمترین بین بوشهر و چابهار ثبت گردید. بر اساس تجزیه و تحلیل های حاصل، می توان عنوان نمود که جمعیت بوشهر از جمعیت های قدیمی محسوب می شود لذا به ثبات ژنتیکی رسیده است اما در دیگر جمعیت ها پویایی و ارتباط ژنتیکی درون و میان جمعیتی قابل قبولی دیده می شود. با رسم درخت فیلوژنی به روش نزدیک ترین همجواری (NJ)، همه افراد جمعیت ها در یک کلاستر قرار گرفتند و در مقابل، برون گونه (out group) در کلاستری دیگرجای گرفت.