اثر 19 هفته تمرین های بدنی بر مقاومت انسولینی و پروتئین واکنش گر C با حساسیت بالا در زنان چاق و غیر چاق

تمرین های بدنی منظم در بهبود اختلالات متابولیک، بیماری های قلبی عروقی و شاخص های التهابی نقش موثری دارد. در پژوهش حاضر اثر 19 هفته برنامه ی تمرینی بر پروتئین واکنش گر C با حساسیت بالا (hs-CRP) و مقاومت انسولینی زنان چاق و غیر چاق میان سال بررسی گردید.
24 زن میان سال غیرفعال با میانگین و انحراف معیار سن 6/10 ± 3/43 سال به طور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. آزمودنی ها به دو گروه مساوی چاق (کیلوگرم بر مترمربع 8/4±7/32=نمایه ی توده ی بدن) و غیر چاق (کیلوگرم بر مترمربع 3/1±3/24=نمایه ی توده ی بدن) تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی شامل 19 هفته تمرین های بدنی هوازی و مقاومتی بود که آزمودنی ها 3 جلسه در هفته با شدت 80-60% بیشینه ضربان قلب و در هر جلسه بین 75-60 دقیقه اجرا می کردند.
پس از 19 هفته، نمایه ی توده ی بدن، درصد چربی بدن و سطح hs-CRP سرم در هر دو گروه کاهش و بیشینه اکسیژن مصرفی افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0>P) و این کاهش در گروه چاق نسبت به غیر چاق قابل توجه تر بود. شاخص مقاومت انسولینی به طور معنی داری در هر دو گروه کاهش یافته بود (05/0>P). تغییر معنی داری در مقدار WBC، کلسترول HDL و کلسترول LDL دو گروه دیده نشد.
به طور کلی می توان عنوان نمود تغییرات مشاهده شده در مقاومت انسولینی و hs-CRP، به احتمال زیاد به دلیل بهبود ترکیب بدن، زمان نسبی طولانی تمرین ها و ویژگی ضد التهابی فعالیت بدنی منظم بوده است.