برخی عوامل مرتبط با چاقی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان شهریار

امروزه شیوع چاقی به عنوان یک مشکل بهداشتی در کودکان به سرعت در حال افزایش است، و تشخیص اولیه ی آن از مهم ترین رویکردهای پیشگیری می باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوع چاقی و رابطه ی آن با عواملی مانند دریافت انرژی روزانه، فعالیت فیزیکی، طول مدت خواب شبانه، نمایه ی توده ی بدن والدین، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام کار با کامپیوتر و فعالیت های مشابه، بعد خانوار و رتبه تولد است.
مطالعه ی مقطعی حاضر در سال 1389 روی دانش آموزان 8 مدرسه در شهریار صورت گرفت. از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای به منظور انتخاب نمونه ها استفاده شد. جمع آوری داده ها با استفاده از یک پرسش نامه ی چند قسمتی مشتمل بر داده های آمارنگاری و تن سنجی، پرسش نامه ی یادآمد خوراکی 24 ساعته و فعالیت فیزیکی انجام گرفت.
325 دانش آموز 12-6 ساله با میانگین سنی 61/1±53/8 در پژوهش حاضر شرکت داشتند. یافته های این بررسی نشان داد میانگین انرژی روزانه دریافتی در کودکان چاق 95/308±74/2381 کیلوکالری و در کودکان با وزن طبیعی 567/160 ±52/1564 کیلوکالری بود و بین میزان انرژی دریافتی روزانه و نمایه ی توده ی بدن در کودکان مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0>P). تجزیه و تحلیل لجستیک نشان داد دریافت انرژی روزانه، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام فعالیت هایی مانند کار و بازی با کامپیوتر، طول مدت خواب شبانه و نمایه ی توده ی بدن پدر ارتباط مستقیمی با اضافه وزن و چاقی در کودکان دارد (001/0>P). در حالی که سن، جنس، فعالیت اوقات فراغت، بعد خانوار و رتبه ی تولد اثر معنی داری روی افزایش وزن و چاقی نداشتند.
عوامل مختلفی روی چاقی و اضافه وزن در کودکان موثرند که به منظور کنترل آن ها برنامه ی آموزش بهداشت متناسب توصیه می شود.