تحلیلی برتاثیر ات متقابل فضایی کلانشهر تبریز و روستاهای خوابگاهی پیرامون با تاکید بر مهاجرت معکوس و عوامل تاثیر گذار برآن

مشکلات و معضلات فراوان موجود در کلانشهرها، اعم از گرانی زمین و مسکن، فشارهای روحی و روانی، آلودگی بیش از حد هوا، به عنوان عوامل دافعه و در مقابل ارزانی زمین و مسکن، پاکیزگی هوا، نبود مشکلات شهری و... در مناطق روستایی به عنوان عوامل جاذبه عمل کرده و شهر نشینان را به صورت خود جوش به سکونت در روستاهای پیرامون سوق می دهند. گاه شدت این تحرک وجابجایی فضایی جمعیت (مهاجرت معکوس) به گونه ای است که برخی از این روستاها با تغییر کارکرد، به صورت روستاهای خوابگاهی خودنمایی می کنند. بررسی چگونگی و چرایی این تحرک و جابجایی بین کلانشهر تبریز و روستاهای خوابگاهی و عوامل تاثیر گذار بر آن، هدف این نوشتار را تشکیل می دهد و فرض بر این است که در این امر، عواملی چون: نزدیکی به شهر و وجود امکانات ارتباطی مناسب، امکان تامین زمین و مسکن ارزان در روستا، نوع شغل و محل اشتغال مهاجران، تاثیر گذار باشند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، روش بررسی توصیفی - تحلیلی و شالوده مطالعه مبتنی بر عملیات میدانی (مشاهده مستقیم، تکمیل پرسشنامه های مختلف) است. نتایج مطالعه ضمن تصریح بر وجود ارتباط تنگاتنگ و بسیار نزدیک بین کلانشهر تبریز و روستاهای خوابگاهی مورد مطالعه، در شکل گیری مهاجرت معکوس نیز، درمقایسه با دیگر عوامل بر تاثیر گذاری بیشترعوامل: «تامین زمین و مسکن ارزان در روستا» و«نزدیکی به محل کار و فعالیت» را تایید کرد.