میزان بیان ژن vWF در بیماران و ناقلین فون ویلبراند نوع 3 با روش Real-time RT PCR

بیماری فون ویلبراند، شایع ترین اختلال خونریزی دهنده ارثی است که در نتیجه نقص و ساختار غیر طبیعی فاکتور فون ویلبراند ایجاد می شود. این فاکتور که نقش اساسی در انعقاد خون بازی می کند، توسط ژن vWF کد می شود. نوع 3، وخیم ترین فرم بیماری است که دارای توارث اتوزومال مغلوب می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر موتاسیون های مختلف ژن vWF بر بیان mRNA در افراد مبتلا به بیماری فون ویلبراند بود.
در یک مطالعه کاربردی، نمونه خون افراد مبتلا از میان گروهی از بیماران که جهش های آنان قبلا«شناسایی شده بود، گرفته شد. به منظور بررسی سطح بیان ژن vWF، پلاکت های خون محیطی جداسازی شد و استخراج RNA از آن ها صورت پذیرفت. سپس با استفاده از روش Real-time RT PCR بر روی نمونه های cDNA پلاکتی، بیان ژن vWF در تمام افراد بیمار و ناقل مورد ارزیابی قرار گرفت.
بررسی افراد خانواده ای که واجد جهش بی معنی در اگزون 35 بودند، نشان داد که فرد بیمار هموزیگوت در مقایسه با افراد هتروزیگوت خانواده، بیان بسیار کمتری از ژن vWF را دارا می باشد(005/0 p=). مطالعه در خانواده دوم که دارای بیمارانی با جهش هموزیگوت جایگاه پیرایش واقع در اگزون 10 بودند، مشخص کرد که بیان ژن vWF در افراد بیمار و ناقل تفاوت معناداری ندارد.
هر جهش اثر خاص خود را بر بیان ژن می گذارد. تحقیقات نشان داده حتی جهش هایی که از نظر ماهیت مشابه هستند، می توانند اثرات مختلفی بر بیان ژن داشته باشند. مکانیسم NMD یکی از روندهایی است که می تواند در این انتخاب برای تخریب نقش داشته باشد.