بررسی مقایسه ای مهارت های نحوی کودکان کم شنوا و شنوای فارسی زبان پیش دبستانی

بررسی مهارت های نحوی کودکان آسیب دیده شنوایی از حوزه های مورد توجه آسیب شناسان گفتار و زبان است. در این مطالعه میانگین طول گفته، نوع و تعداد الگوهای خطای گفتار کودکان کم شنوا در دو نوع نمونه گفتار (آزاد و توصیفی) با همتایان شنوایشان مقایسه شد.
در این پژوهش مقطعی- توصیفی- تحلیلی، 16 کودک شنوا و 9 کودک کم شنوای 48 تا 72 ماهه تک زبانه و فارسی زبان از دو مرکز توان بخشی و مهدهای کودک شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های گفتار توصیفی با روش بازگویی داستان و توصیف تصویر و داده های گفتار آزاد از طریق پرسش های مکمل جمع آوری شد. تحلیل زبانی داده های جمع آوری شده، به دو روش کمی و کیفی مبتنی بر صدای ضبط شده صورت پذیرفت. تحلیل آماری داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های پارامتریک و غیر پارامتریک و Mann-Whitney U و t انجام شد.
تحلیل داده های زبانی بین دو گروه کم شنوا و شنوا حاکی از تفاوت معنی دار میانگین طول گفته (MLU) بر حسب تکواژ در هر دو نوع گفتار آزاد و توصیفی بوده (به ترتیب 002/0 = P و 001/0 > P). مقایسه میانگین کل خطاها هم در گفتار آزاد و هم در گفتار توصیفی بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد (به ترتیب 003/0 = P و 001/0 > P). در گفتار توصیفی کودکان کم شنوا بیشترین خطای دستوری حذف نادرست و در کودکان شنوا انتخاب نابجا بود (به ترتیب 5/48 درصد و 2/38 درصد) و در گفتار آزاد بیشترین خطای هر دو گروه شنوا و کم شنوا حذف نابجای دستوری بود (به ترتیب 4/47 درصد و 8/38 درصد).
در مطالعه بین گروهی کودکان کم شنوا علاوه بر MLU کوتاه تر به وی‍‍ژه در گفتار آزاد نسبت به شنواها از نظر داشتن نوع خطاهای صرفی و نحوی نیز با آنان تفاوت معنی داری نشان دادند.