مقایسه اثر ضد قارچی نیستاتین به تنهایی و در هم بست با ذرات نانوسیلور بر روی کاندیداهای جدا شده از واژینیت کاندیدیایی مزمن

نیستاتین یک پلی ان با اثر ضد قارچی است که به شکل های گوناگون در درمان کاندیدیازیس جلدی و مخاطی به کار می رود. افزایش استفاده از آن در سال های اخیر به افزایش چشمگیر مقاومت ها منجر شده است. امروزه برای افزایش اثر ضد قارچی و کاهش مقاومت و اثرات جانبی دارو، ضمن درمان عفونت های قارچی، سعی بر این است که داروها در هم بست با یکدیگر به کار روند. لذا در این راستا برآن شدیم تا اثرضد قارچی نیستاتین را در هم بست با نانوسیلور بررسی کنیم.
این یک مطالعه تجربی بود که بر روی 30 نمونه از کاندیداهای جداشده از بیماران مبتلا به واژینیت کاندیدیایی مزمن انجام شده بود. در این مطالعه، نیستاتین و نانوسیلور هر یک به تنهایی و در هم بست با یکدیگر بر روی هر یک از گونه های جداشده به روش میکرودایلوشن براث (Microdilution broth) آزمایش و تجزیه و تحلیل یافته ها بر اساس رگرسیون لجستیک (Logestic regression) و آزمون من-ویتنی (Man-Vitni) انجام و بیان شد.
یافته ها نشان داد که نیستاتین به تنهایی در محدوده گسترده ای از غلظت، بین 16-128 میکروگرم در میلی لیتر، قادر به مهار رشد گونه های کاندیدا است ولی فعالیت ضد قارچی آن، در هم بست با نانوسیلور در مقایسه با کاربرد تنهایی آن، به طور چشمگیری افزایش داشت.
وارد شدن نانوسیلور در فرمولاسیون های دارویی با نیستاتین برای درمان کاندیدیازیس واژینال مزمن می تواند مفید باشد.