مقاومتی آنتی بیوتیکی در باسیل های گرم منفی غیر تخمیری جدا شده از نمونه های بالینی در کرمان طی سال های 87- 1386

باکتری های گرم منفی غیرتخمیری، فرصت طلب و عامل مهم عفونت های بیمارستانی هستند. شایع ترین نها سودوموناس آئروژینوزا، اسینتوباکتر بومانی و استنوتروفوموناس مالتوفیلیا هستند که مقاومت زیادی به آنتی بیوتیک ها دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین هویت، میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و تولید ESBL به روش فنوتیپی در باکتری های گرم منفی غیرتخمیری در شهر کرمان طی سال های 87-1386 صورت پذیرفت.
جمعا 110 باسیل گرم منفی غیرتخمیری از بیماران بستری و سرپایی جمع آوری شد (بیمارستان های افضلی پور، باهنر و شفا) و با روش های بیوشیمیایی شامل 93 ایزوله (5/84%) سودوموناس آئروژینوزا، 6 ایزوله (5/5%) اسینتوباکتر بومانی و 11 ایزوله (10%) استنوتروفوموناس مالتوفیلیا تعیین هویت شدند. مقاومت آنها به 11 آنتی بیوتیک رایج درمانی، به روش رقیق سازی در آگار تعیین شد. برای بررسی تولید آنزیم های بتالاکتاماز از تست نیتروسفین استفاده و تولید آنزیم های ESBL با روش دیسک ترکیبی و دوتایی، (DCDT) double disc test & combined disc test، انجام گردید.
سودوموناس آئروژینوزا شایع ترین باکتری جدا شده بود و عفونت ادراری بیشترین تعداد را داشت. مقاومت به سفوتاکسیم، سفتی زوکسیم، نالیدیکسیک اسید، آموکسی سیلین و سفالکسین بسیار زیاد بود (74تا100%). کمترین مقاومت نسبت به ایمی پنم، سفتازیدیم و سیپروفلوکساسین به ترتیب 9/0%، 6/13% و 5/24% بود. تولید بتالاکتاماز در 50 ایزوله (5/45%) مثبت بود و فراوانی تولیدESBL، 2/47% بود. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی، تولید بتالاکتاماز و ESBL در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی بیشتر از دو گونه دیگر بود.
باسیل های گرم منفی غیرتخمیری خصوصا اسینتوباکتر بومانی در این ناحیه با مقاومت زیاد به بسیاری از آنتی بیوتیک های رایج درمانی دیده می شود. برای کنترل عفونت های ناشی از آنها می توان از آنتی بیوتیک های موثری نظیر سفتازیدیم و ایمیپنم استفاده کرد.