نقش دوگانه متیل جاسمونات بر عملکردهای فیزیولوژیک در گیاه سویا (Glycine max L)

جاسمونیک اسید و متیل استر آن، متیل جاسمونات از تنظیم کنندگان رشد گیاهی می باشند که بر بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه تاثیر می گذارند. در این مطالعه تاثیر غلظت های متفاوت متیل جاسمونات (0، 1، 10، 100 و 500 میکرومولار) بر روی رشد و برخی از پاسخ های فیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه سویا (Glycine max L.) مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار گیاهچه های سویا با متیل جاسمونات با غلظت های 1 و10 میکرومولار موجب بهبود رشد و افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدها گردید. در حالیکه متیل جاسمونات در غلظت های 100 و 500 میکرومولار موجب کاهش رشد، کاهش رنگیزه های فتوسنتزی و افزایش پراکسیداسیون لیپیدها گردید. همه غلظت های متیل جاسمونات موجب افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز و افزایش مقدار مخزن آسکوربات، ترکیبات فنلی و آنتوسیانین شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که متیل جاسمونات در غلظت های کم با افزایش توان دفاع آنتی اکسیدانی و کاهش تنش اکسیداتیو موجب بهبود رشد گیاهان سویا شد، در حالیکه غلظت های بالای متیل جاسمونات خود موجب افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش رشد گیاهان گردید، به طوری که افزایش توان آنتی اکسیدانی گیاه نیز موجب کاهش تنش اکسیداتیو و بهبود پارامترهای رشد نگردید.