مقایسه همزمان میزان هوموسیستئین در مایع آمنیوتیک و خون بیماران پره اکلامپسی شدید با گروه کنترل

بررسی ها نشان می دهد که پره اکلامپسی با سطح بالای هوموسیستئین سرم مادر ارتباط دارد ولی مطالعات محدودی میزان هوموسیستئین را در مایع آمنیون بررسی کرده اند. هدف این مطالعه مقایسه میزان هوموسیستئین در مایع آمنیون و خون همزمان مادران باردار مبتلا به پره اکلامپسی با گروه سالم بود.
در یک مطالعه مقطعی تحلیلی، میزان هوموسیستئین در مایع آمنیون و سرم 46 خانم باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید با 46 خانم باردار طبیعی مقایسه شد. داده ها بانرم افزار SPSS و آزمون t مستقل تحلیل شدند.
میانگین سطح سرمی هوموسیستئین سه ماهه سوم حاملگی در گروه پره اکلامپسی 8/1±965/3 و در گروه سالم 87/1±05/3 بود و تفاوت دو گروه از نظر آماری معنادار بود (019/0P=). میانگین سطح هوموسیستئین مایع آمنیون در سه ماهه سوم حاملگی در مادران مبتلا به پره اکلامپسی 41/7±11/11 و در گروه سالم 71/5±15/8 بود. از این لحاظ نیز دو گروه تفاوت معنادار آماری با هم داشتند (035/0P=). میانگین اختلاف بین هوموسیستئین سرم و Af در گروه پره اکلامپسی 01/6±14/7 بود. این اختلاف در گروه سالم 34/4±1/5 به دست آمد که از نظر آماری تفاوت معناداری با هم نداشتند (065/0P=).
در افراد مبتلا به پره اکلامپسی، سطح هوموسیستئین در سرم و مایع آمنیون نسبت به خانم های باردار سالم بیشتر بود. بالاتر بودن سطح هوموسیستئین در مایع آمنیون خانم های پره اکلامپتیک می تواند نشان دهنده نقش جنین در پیدایش سندرم پره اکلامپسی باشد.