حذف نیترات از آب با استفاده از نانو ذرات آهن صفر نشانده شده بر زئولیت

نیترات یکی از شایع ترین آلاینده شیمیایی آب های زیر زمینی در جهان است که احیای آن توسط میکروارگانیسم ها به نیتریت می تواند خطرات بهداشتی جدی را به وجود آورد. نیترات به روش های جذب و احیاء قابل حذف است. در این تحقیق جذب نیترات با استفاده از زئولیت و امکان افزایش قابلیت حذف آن به روش احیاء با استفاده از نانو ذره آهن نشانده شده بر روی زئولیت مورد بررسی قرار گرفت.
این تحقیق در دو فاز، بررسی میزان کارایی زئولیت و زئولیت اصلاح شده با نانو ذره آهن صفر در حذف نیترات انجام شد. برای مطالعات جذب نیترات در ابتدا pH بهینه سپس زمان بهینه تعیین گردید و در مراحل بعد تاثیر میزان مختلف جاذب و غلظت های مختلف نیترات به روش یک فاکتور در زمان مورد بررسی قرار گرفت. سپس ضرایب ایزوترم های جذب بر مبنای شرایط بهینه برای هر دو جاذب محاسبه گردید. برای تعیین مشخصات فیزیکی جاذب ها از آزمایشات SEM و TEM استفاده شد.
بررسی مورفولوژی سطح جاذب نشان داد که آهن صفر نشانده شده روی زئولیت دارای اندازه حدودnm 50-30 است. 5=pH، زمان تماس min 120 و میزان جاذب g/L 15، 3=pH، زمان تماس min 50 و میزان جاذب g/L 5/7 به عنوان شرایط بهینه به ترتیب برای جاذب زئولیت و زئولیت اصلاح شده با نانو ذره آهن صفر بوده است. بررسی روابط ایزوترم نشان داد جذب نیترات توسط هردو جاذب از مدل لانگمیر پیروی می کند.
زئولیت اصلاح شده با نانو ذره آهن صفر به علت داشتن جایگاه های فراوان جذب و Fe0 به عنوان عامل احیاء می تواند توانایی زیادی در حذف نیترات از آب آشامیدنی داشته باشد.