بررسی شیوع آلودگی ترماتودهای کبدی در دام های کشتاری شهرستان زرندیه در سال 1389 و 1390

دیکروسیلوم و فاسیولا از شایع ترین عوامل آلودگی سیستم کبدی-صفراوی بسیاری ازعلف خواران محسوب می شوند. این انگل ها نه تنها از نظر ایجاد خسارت در صنعت دامپروری بلکه به عنوان یکی از بیماری های مشترک انگلی بین انسان و دام می توانند مخاطرات بهداشتی را در پی داشته باشند. این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته نگر با بررسی پرونده ذبح مجموع 2814 دام شامل 867 گاو و 1947 گوسفند و بز کشتار شده در سال 1389 و 6 ماه اول سال 1390 در کشتارگاه های شهرستان زرندیه انجام گردید. از مجموع کبدهای2814 راس دام کشتار شده (867 راس گاو و 1947 راس گوسفند و بز) میزان آلودگی به دیکروسلیوم و فاسیولا به ترتیب 5 و 38 مورد (57/0 و 38/4 درصد) مربوط به گاوهای کشتاری و 11 و 85 مورد (56/0 و 67/5 درصد) مربوط به گوسفند و بزها با مجموع 139 مورد (93/4 درصد) ثبت گردید. بیشترین میزان آلودگی در اسفند 1389 با 25 مورد (9/14 درصد) مشاهده شد. با توجه به اهمیت این بیماری ها ضرورت ایجاد برنامه های کنترلی مناسبی احساس می شود که مورد بحث قرار می گیرد.