باززایی و تراریختی در برگ و بافت جنین زای هاپلوئید حاصل از کشت تخمک چغندرقند

به منظور استفاده از بافت هاپلوئیدی گیاه چغندرقند برای تولید گیاهان تراریخته خالص از نظر ژن انتقالی، ابتدا یک سری آزمایش برای تکثیر و جوانه زایی جنین های هاپلوئید حاصل از کشت تخمک انجام گرفت. بدین ترتیب مشخص گردید که محیط کشت پایه MSB یا PGoB به همراه 3 درصد ساکارز با ترکیب هورمونی 2/0 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین (BA) و 5/0 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید (NAA) می تواند برای تکثیر جنین های هاپلوئید و محیط کشت پایه MSB نصف غلظت به همراه یک درصد ساکارز برای تکامل جنین ها و تولید جوانه به کار رود. همچنین برای تولید جوانه رویشی از برگ هاپلوئید از محیط کشت PGoB حاوی یک میلی گرم در لیتر BA و یکی میلی گرم در لیتر NAA استفاده گردید. پس از انجام آزمون های فوق از کالوس های جنین زا و نیز برگ جوانه های حاصل از جنین هاپلوئید برای تراریختی با آگروباکتریوم تومه فاسینس حامل ناقل دوگانه pBI121 استفاده گردید. بافت های تلقیح شده پس از دو روز نگه داری در کشت توام به محیط گزینش حاوی 50 میلی گرم در لیتر کانامایسین منتقل شدند. پس از 5-3 هفته جوانه های حاصل از هر دو نوع جداکشت با سنجش Gus مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برگ و جنین هاپلوئید هر دو قابلیت زیادی در تولید جوانه های تراریخته دارا می باشند.