تعیین عوامل خطر بر فاصله زمانی وقوع امواج صرعی بین حملات (IED) در بیماران مبتلا به صرع

صرع یکی از شایع ترین بیماری های مغز است و با تشنج مزمن و عودکننده بروز می کند. یکی از روش های تشخیص صرع الکتروانسفالوگرافی است. در این روش با ثبت نوار مغزی، امواج صرعی بین حملات (IED) جهت تشخیص بیماری صرع و نوع آن بررسی می گردد. مطالعات کمی در زمینه زمان وقوع امواج صرعی بین حملات (IEDs) به طور پیوسته و پشت سرهم در نوار مغزی بیماران مبتلا به صرع انجام شده است. هدف این مطالعه تعیین فاصله زمانی امواج صرعی بین حملات در بیماران مبتلا به صرع و عوامل خطر آن است.
در این مطالعه کلیه بیماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا بیمارستان خاتم الانبیا در سال 1386 تا1390 به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند و زمان ظهور IED در نوار مغزی بیماران برای مدت نیم ساعت ثبت شد. تنها بیمارانی وارد مطالعه شدند که حداقل یک IED در این مدت داشتند لذا در نهایت 56 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی اثر عوامل خطر بر فاصله زمانی بین دیسشارژهای بیماران از مدل های حوادث بازگشتی استفاده شد.
در نمونه های موردبررسی 41 نفر (73%) مرد، 19 نفر (34%) جانباز بودند. میانگین و انحراف معیار سن و مدت ابتلا بیماران به صرع به ترتیب (12.5 ± 34 SD:± mean) و (9 ± 17 SD:± mean) سال بود. مدل حوادث بازگشتی برازش شده نشان داد که فاصله زمانی بین IED با سن (0.97 = HR و 0.0124 =P) و وضعیت جانبازی (3 = HR و 0.0007 = P) رابطه دارد.
بحث: سن و وضعیت جانبازی دو عامل موثر و معنی دار بر فاصله زمانی بین امواج صرعی بین حملات تشنجی IED است. به نظر می رسد که با وجود چنین عوامل موثری، مدت زمان لازم جهت انجام EEG با توجه به شرایط بیمار می تواند متغیر باشد.