بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج-درمانی سیستمی تلفیقی بر کاهش اضطراب از صمیمیت زوج ها

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان-مدار و زوج درمانی سیستمی-تلفیقی بر کاهش اضطراب صمیمیت زوج ها صورت گرفته است. نمونه شامل 30 زوج داوطلب شرکت در مطالعه بود، که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جای گرفتند.
هر سه گروه به مقیاس سازگاری زناشویی (DAS) به-عنوان پیش آزمون جهت غربال-گری، و مقیاس ترس از صمیمیت (FIS) به عنوان پیش آزمون،پس آزمون و آزمون پیگیری پاسخ دادند و نتایج آن با استفاده از تحلیل واریانس کرت های تقسیم شده1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هم چنین برای تعیین تفاوت بین میانگین ها از آزمون تعقیبی بوون فرونی استفاده شد. نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار بین تاثیر هر دو روش زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی بر کاهش اضطراب صمیمیت در مقایسه با گروه کنترل بود؛ اما بین این دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد. هم چنین نتایج نشان دهنده پایدار بودن اثر درمان بعد از گذشت 3 ماه بود.