اثر منبع و نحوه استفاده از سیلیسیم بر برخی ویژگی های کمی و فیزیولوژیک گل ژربرا (Gerbera jamesonii L.)

ژربرا یکی از مهم ترین گل های شاخه بریده جهان می باشد و محلول های غذایی از مهم ترین عواملی هستند که در افزایش کمیت و کیفیت گل ژربرا نقش دارند. در مطالعه حاضر، اثر استفاده از سیلیسیم، به عنوان یک عنصر سودمند، به دو صورت سیلیکات پتاسیم و نانوسیلیس، بر خصوصیات فیزیولوژیک گل ژربرا رقم«یانارا» بررسی گردید. در این آزمایش، غلظت های مختلف سیلیکات پتاسیم و نانوسیلیس شامل محلول پاشی نانوسیلیس با دو غلظت 5/12 و 25 میلی گرم در لیتر (براساس SiO2)، محلول دهی نانوسیلیس در بستر با دو غلظت 5/12 و 25 میلی گرم در لیتر (براساس SiO2) و محلول دهی سیلیکات پتاسیم در دو غلظت 25 و 50 میلی گرم در لیتر (براساس SiO2) و شاهد بدون تیمار در سه تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نانوسیلیس در دو غلظت و به هر دو صورت، منجر به کاهش وزن تر گل و افزایش دی اکسید کربن زیر روزنه ای شد. تعداد گل در تیمار محلول دهی 25 میلی گرم در لیتر نانوسیلیس نسبت به شاهد افزایش یافت. اگرچه از نظر وزن خشک گل و کلیه فاکتورهای فتوسنتزی، اعم از تعرق، فتوسنتز، کارایی مصرف آب و هدایت روزنه ای، تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد، اما به طورکلی، نانوسیلیس موجب افزایش تعداد گل ژربرا شد. در حالی که سیلیکات پتاسیم نتوانست باعث بهبود صفات بررسی شده گردد.